Түтін туралы ✍️
Басқа: 1
Мақал-мәтелдер: 7
Жұмбақтар: 17
Тақпақтар: 1
Өлеңдер: 21
Жаңылтпаштар: 1
Нақыл сөздер: 3
Әңгімелер: 3
"Жүндінің" тұмсығын алдымен қап-қара қою түтін көміп кетті...
"Жүндінің" тұмсығын алдымен қап-қара қою түтін көміп кетті. Көміп кетті де, іле тіп-тік көкке өрлеп, будақтап ұзарды. Артынша-ақ әлгі тұмсықтан..
© Софы Сматаев
Түтін
Жылан болып ирелеңдеп,Бұралқы иттей бұралаңдап,Ауру болып кейде меңдеп,Тұрады арбап,Ұрады алдап. Ол талайды қамауға алған,Кей пендемен бір..
© Серікбай Оспанов
Түтін иісі
Қылқобыздың зарындай шерге ілінген, Жүрегім егіз болды сол бір үнмен.Торғайға тобылғыдай пана болмас, Айналайын дүние «кеңдігіңнен». Топырағына тұз..
© Әділет Ахметұлы
Түтін.
Таңдап-таңдап алды даӨңшең кепкен бұтақты,Жер ошаққа салды да,Әжем шырпы тұтатты.Таңданып-ақ қалыппын,Жанып жатыр от баяу.Мына түтін жағып тұрКөк..
© Ертай Ашықбаев
Туған жердің түтіні
Кейін шығар бастапқы соқпақ мәні,Болған дейді жасында көп тақпағы.Туа біткен киелі қасиетіңШыңғыстайды мекен ғып тоқтатпады.Қысылса да жөн-жосық..
© Төлеген Рахымжанұлы
Ауыл түтіні
Бір қала жылу берген,Пар қазандай дәуіңді.Ошақ сайын от қалаудан,Құтқарды деп қауымды.МақтанамызСары қиды сахарада маздатқанКөк түтіні..
© Қанипа Жапанқызы
ТУҒАН АУЫЛ ТҮТIНI
Ауылға бардым ақпанда,Ақ табан жолмен ылаулап.Үскiрiк үрлеп соққандаҮсiген бетiм қылаулап.Домбықса бетiм –ДаламныңСүйгенi шығар жүзiмнен.Еңкейе бердi..
© Ұлықбек Есдәулет
ТАБИҒАТТЫҢ БҰРҚЫРАЙДЫ ТҮТІНІ
Табиғатты талқан қылып өсірдік, Тау мен суды басқа жаққа көшірдік. Кейқуаттай мініп алған Ханшаға, Екі аяқты мойынға сап көсілдік. Кейқуаттар..
© Бауыржан Үсенов
Түтін.
Пенде шіркін не көрмеген жалғанда,Тым жоғары қазіргі бір талғамда.Еске алатын кеткен шалдар мұңайыпАнау үйден түтін шықпай қалғанда?..Қанша жанар бір..
© Бесінбай Бегеніш
ТҮТІН ІШІНДЕ
Тостым сені вокзалдан,күттім сені қаншама,Суықта да,тұманда мәлім болдым баршаға. Қаңғыдым кеп,қажетсіз газеттерді сатып ап,Шылым – досым айнымас..
© Эудженио МOНТАЛE
Отсыз түтін болмайды
Көңілді үскірік жеп, түтін тырнап...
Жатқанда дала жаурапҚұтырдың. Қап!Дүрмекті сансыз дүлдүл жалына Іліп,Күн қайтты мендегі аз бітімдіҰрлап.Кеудесін күрең аттың қырау құрсап,Бауырын..
© Сұраған Рахметұлы
Сыртым сау боп көрінер, түтіндеген ішім...
Сыртым сау боп көрінер, түтіндеген ішім,шарықтап неге ұшпайсың, үкілеген құсым?Тілім, ділім, рухым қыл үстінде тұр – қырық жамау дүние-ай..
© Исламғали ҮРКІМБАЙҰЛЫ
Адасып көк түтін ішінде...
Адасып көк түтін ішінде,Бөріден жүргем жоқ кем ұлып,Көріп ап өзіңді түсімде, Сонан соң отырам егіліп.Даусымды тыңдаған шығар түн,Жалғыздық сияқты..
© Дәурен Берікқажыұлы
Көк түтін боп
Мен тұрмын шулы қала ішінде,Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.Жасырғаным – таңдайымның астында,Талшық қылған тарамысым-тісімде.Жел тимеген тағысы..
© Несіпбек Айтұлы
Ауылыңды, түтін исін, қи исін
Ауылыңды, түтін исін, қи исінКейде еске алып, елжірейсің, ийсің.Қалтырайсың түссе қысы есіңе,Ал ойласаң жазын сәл-пәл жылисың.Несібеме тиген бір..
© Баймаханбет АХМЕТ
ТҮТІНДЕРІН КӨРГЕНДЕ БУДАҚТАҒАН
Еспеді ме жүзінен көктем лебі,Ауылыма бармаппын көптен бері.Уақыттың тоздырып жіберді ме,Құбыладан соғатын өктем желі.Жақсылығын бұлдаған сұр..
© Рафаэль Ниязбек
КҮН БАТТЫ, КӨТЕРІЛДІ ТҮТІН ҚЫҢЫР…
Күн батты, көтерілді түтін қыңыр;қайда әлгі жапырақтың бүтіндігі:саудырап өрім-өрім бұталар тұр,диуананың шапаны сықылды бір.Жел қайда соғатұғын..
© Жұмекен Нәжімеденов
Тұншыққан торғайлар
Қара түтін қақтағанҚала үстінде қаптағанТорғайлар толып жүрді,Талдан-талға қонып жүрді,Күндері қараң болып жүрді.Қараторғай, Жауторғай...Жоқ еді бір..
© Абдрахман Асылбек
ТҮТІНІ ТҮЗУ ШЫҚҚАН ЕЛ
Түтіні түзу шыққанда, Тірлікке дайым рза адам;Құйын кеп үйін жыққанда, Құбылды дей бер бұл заман!..Құтыртып құнтсыз қонақты, Қайран ел құтын..
© Тортай Сәдуақас
ӨЗ ОШАҒЫҢНЫҢ ТҮТІНІ
Оны тұңғыш рет облыстық ақындар айтысында көрді. Алғашында көзіне Халелінің нақ өзі секілденіп кеткен. Адамның адамға егіздің сыңарындай ұқсай..
© Гүлжауһар Сейітжан
Туған жер, түтінің де ыстық сенің
1. Күтпеген шақыруАмангелді қолындағы қағазға қайта-қайта қарай берді де, келіншегі Зәуреге:— Мынау ойда жоқ нәрсе, аудандық партия комитеті мен..
© Кәкімжан Қазыбаев