Маңдай туралы  ✍️

Маңдайыңның арылмаған қу соры,О, байғұс-ау, есiркейдi кiм сенi.Бiр Алланың жазуынан басқада –Қаралмаған қорғансыздың мұң-шерi.Көп жабының iшiндегi..

Алаштың аңсарындай алып-ұшқан,Сарыарқам толқиды әне, сағыныштан.Күллі қазақ ынтызар баурайыңа,Көш әне, саған қарай ағылысқан.Самғатып қиялымның..

Халқына қамқор болғандай,Камалды бұзып алғандай,Арман болған қазаққаАталы ұл аймаңдай.Көркiне көзi тоймаған,Отыз күн тойын тойлаған.Маңдайда бағы..

Маңдайдағы сенің сорың бес елі, Маңдайдағы менің сорым бес елі.Таба алмай қап шыңға шығар жол нұрлы, Аяп кеттік өзіміздей сорлы ұлды. Алтын іздеп..

Бұйра шашын маңдайына түсіріп Ойға шомып тұрған жұмбақ – мүсіні. Ең алғашқы сүйген қызым секілді Еске жиі алам осы кісіні.Туған жерім... Көгілдірде –..

Ашамын да кеудемнен ең тереңді,Жан жырымды жасырмай шертем енді.Ақкөз жырды төгетін бозбала ақын,Махаббаттың аулына ерте келді. Мөлдір шыққа етегін..

Маңдайға жазғанды өмір оқып,Мөлшерлі мезгілді серік етіп;Мен-дағы өзіңдей... мән іздедім,Теңіздей жанымды тебірентіп.«Ақиқат – арым, - деп, - сана –..

О, Құдайым,құлдық ұрған құлыңмын,Үмбетіңмін,міндетім мың ұлыңмын.Шапағатың, шуағыңа жылындым,Мың-сан ғалам жұмбағыңа үңілдім,Сырларым мен жырларыма..

Таңдайым қатып тас бауыр шөлде туғанмен,Табаным жарық, қозы – лақ талай қуғанмен,Табиғаты қатал, кем болмай көппен жетілдікКөк алда өсіп , келмекпін..

Маңдайдағы сор екен алданғаным,қол жетпейтiн Айды мен армандадым.Тұз татиды ғұмырдың кермек дәмi,ұқтым Тәңiр көңiлге салғанда мұң.Сабыр керек,не..

Ғұмырдың өткеріліп ең қызығы,Күніңнің білінеді кемділігі.Түңіліктің бойынан аса алмайды,Түстік жерге түсетін көз қиығы.Мойындап тіршіліктің..

Егер маңдайы кемір көрсе—дәулеті кемір.

Маңдайымнан неге сүйдiң,Маңдайымда бағым жоқ.Сенсiз өмiр күйбiң-күйбiң,Барады әнi сағым боп.Мен бір ордан қашып едiм,Құзға барып құладым.Бiр белестен..

Маңдайымды мұңға малып жан уы,Кейде налып, кейде кетем адуын.Өзiмдi-өзiм тани алмай жүргендеМүмкiн емес өзгелердi тануым.Мен ойлардың ойранында..

«Көру керек, көру керек келгесін», –қарт күрсінді у-шу болып кеудесі.ауыр тыныс алдым білем мен де осы.Қадалатын сықылды ғой оқ түрлі,оқ ізіне қарап..

Болмысым – бекзат, білемін,Айтамын бүкпей жатқа нық.Күнге қарап күлемін,Қазақтығыма мақтанып.Өткен тарих бір елес,Талай, отта жаныппыз.Сойқандарға..

Мендей, сірә, туған жоқ тайқы мандай, Алдағы күн жолдары қайқы қандай...Өлермендей тырмысам өрге қарай, Итереді сұм өмір көрге қарай, Неге мұнша..

Маңдайымда тамырланған пешенем,Сол тамырдың қанында от боп лаулағам.Жалғыздықтың жанарынан кеше мен, Ақын көрдім, шоқ үстінде аунаған...Жалған барда..

Тағы ауырды жұлдызым маңдайдағы,Дауасы бар табылар қандай дәрі?Бұлыңғырлық пердесін аша алмастанБатты тастай жүк болып жанға-ай бәрі.Тастасаң ғой..

Атамекен жүзің моншақ төгілген,Қабырғаң бар қан-қан болып сөгілген.Адуын бұлт, аппақ нөсер сел едім.Толқындармен жағаласқан ел едім.Нар қамыстай..

О, Құдайым,құлдық ұрған құлыңмын,Үмбетіңмін,міндетім мың ұлыңмын.Шапағатың, шуағыңа жылындым,Мың-сан ғалам жұмбағыңа үңілдім,Сырларым мен жырларыма..

Маңдайға әжім терең-терең қазылып,Бір терең жыр кетсе дейсің жазылып,Көп сыншының өзіңе айтқан кінәсын,Опынасың, аз ұғып.Қайбір әділ достарыңды қазы..

Қыр маңдайын сүйіп тұрмұнар деген бір елес.Шыққаныңша биіктік,шыққан соң не?Түк емес.Қартаясың,көнбе сенал өс деген үгітке,ақ шаштарға сенбесеңтік..

Жұмыр мойын, тар маңдай,Шаш иықта бос қалар.Қос алмасы – армандай,Күдікшілдеу қос жанар.Етегі тар, тізе аппақ,Жүрмес белін буынбай,Сөзі шығар..

Иттер көп те ерге де, елге де үрген,Бала емеспін желігіп желге мінген.Көк аспанның болса егер бұлты қалың,Соры қалың бейбақпын жерде жүрген.Қай..