Қапас туралы ✍️
Басқа: 1
Өлеңдер: 3
Әңгімелер: 3
Қапаста
1987 жыл, маусым айының басы. Айнала – сонау көкжиекке дейін тұтас жасыл жамылғыға малынып, алуан түрлі балғын гүл-дер көз қытықтап, күллі дүние..
© Ермұханбет Қуандық
Қапаста сан күн,түндер өткіздім.
Қапаста сан күн,түндер өткіздім.Етегін құштым жүрелеп кімнің?!Тәңірге тәуба,тірі пендеге,Тіземді бүкпей--Түрегеп тұрмын!Алдына сұмның жылап..
© Серік Ақсұңқарұлы
Алас та қапас аласұрған дүние
Алас та қапас аласұрған дүниеАрым менен арманымды арбады,Тек сезімім Ұлы үмітті жалғады(Білем, ауыр салмағы.)Бағым қайда?Бағынбай ма құтты күн,Ұлы..
© Жақсыбек КЕМАЛ
Түрме, апат, адалдық
Апат айдап сілкіністің толқыны,Өзгергенде тіршіліктің көркі, үні.Бір шетінде қирап қалған қаланыңТүрме үйі бүлінбепті сол күйі.Адамдардың қасіретін..
© Гүлжауһар Сейітжан
Қапас құрсауы
1925 жылдың шамасында бүкіл жарық дүниеге сүйкімді қызық бір тіршілік иесінің бейнесі кеңінен тарады, — ол тіршілік иесі қазір ұмыт болды деуге..
© Владимир Набоков
ҚАПАСҚА ҚАМАЛҒАНЫМ
Күнде кешқұрым, өрістен мал қайтатын кезде, бала-шаға табынның алдынан шығамыз. Жан сақтап отырған бір-бір сиырымызды тосып алып, үйге айдап келеміз...
© Бердібек Соқпақбаев