Ауыл туралы ✍️
Басқа: 1
Мақал-мәтелдер: 56
Жұмбақтар: 2
Тақпақтар: 22
Өлеңдер: 614
Жаңылтпаштар: 3
Нақыл сөздер: 7
Туындылар: 1
Әңгімелер: 119
Ертегілер: 1
Поэмалар: 6
Шығармалар: 8
Анекдот, әзілдер: 4
Аңыздар: 2
Эсселер: 4
Жылқы ауылда жазғы түн баллада
Ар жағы —Айырқанат самолетпен,Бер жағы —Ауытталған қара көртпен,Жыл жүрген Алматымды артқа тастап,Аңсатқан ауылыма жаңа жеткем.Азалдан ауыл еді жазар..
© Светқали Нұржан
Жылқы ауылда қысқы түн
Қара жерге қар әбден басқан бауыр,Бұлт торлап тұр әлі де аспанды ауыр.Атқораның ығында мен отырмын,Тілеп таңда боранның басталмауын.Әудем жерде тоңып..
© Светқали Нұржан
Көйіншік көрт
Түйелі ауыл...Үйді-үйде қою сүт көп,Тоққа бәрі көрінбек ойыншық боп...Тынымды ап жүр,Иықтап Аруананы,Тексіз туған көрдемше — көйіншік көрт!Кешегі..
© Светқали Нұржан
Кішкентай алыптар
Ерінбей керегін тереді,Неғылған шетінен ел еді?Өзінен үлкенді арқалап келеді...Бар үлкен ауылы,Іскерлер қауымы.Жұмысқа тым ұста.Бұл келе жатқандар..
© Бейсебай Кірісбаев
Барып келді ауылға
Бәйшешектей бүр жарған,Көңілінде нұрлы арман.Жүрген Абыл ауылдыКөріп теледидардан.«Ағып тұр ғой құбырда,Ыстық, суық суың да.Әуреленеді от жағып,Дайын..
© Болат Үсенбаев
Жанжігіттің жеті саптаяғы
Біздің ауылда күні бүгінге дейін құдайы қонақ келсе де дастарханын жайып отырып үй иесінің:— Жанжігіт атаңның саптаяғына құйып берейін бе, әлде сырлы..
© Қалихан Ысқақ
Біздің ауылдың жазғы кеші
Сәл ертерек намазшам уақыттан,Құба белден табынды құлатып, паң...Есек мінген Байнияз қартпен бірге,Өрістен мал қайтады шұбатып шаң.Кеш кірсе..
© Қуат Адис
Жұмыр жердегі жұмақ
Ауыл — әр қазақтың кіндігінен байланған түп қазығы. Ауыл десе әлі күнге артымызға алаңдап, алыста қалған балалық шаққа аңсарымыз ауып тұрады.Сыр..
© Қуат Адис
Көктемнің иісі
Аудан мен ауылдың арасына қатынап жүрген дөңес маңдай сары автобус автовокзалдан күн екіндіге еңкейгенде шықты. Бұрын аралықтағы жолдың ой-шұқырына..
© Қуат Адис
Қош бол...
Қош бол, қыр, бетегелі,Мені өлең тым алысқа жетеледі.Ұлытау!Бағым ерен,Қош болғын, сағынғанда тағы келем.Қош болғын, ерке өзенім,Сағыныш сырларының..
© Алма Түсіпбекова
Туған жер, туған ауыл
Сағынып қалған екем,Қанатым сағыныштан талған екен.Туған жер!Маңдайымнан сүйші менің,Еркеңді құшағыңа ал да бекем!Сен барда ауылы алыс күшті..
© Алма Түсіпбекова
Аяулы менің ауылым
Жанымның жайып желкенін,Гүл едім, өскен төсіңде.Ауылым!Ғажап ертегім,Жаңғырдың бүгін есімде.Қалаға барар қара жол,Несіне арман болды екен?Жүректі..
© Алма Түсіпбекова
Жеті саны
Баршасы ағайын-дос, ізгі бауыр,Құшағы кең даладай – біздің ауыл.Ұнатпас ұлықсынған Ұлтан құлды,Құлатпас қарағайын күзгі дауыл.«Қадірі – қанымда» дер..
© Алма Түсіпбекова
Ауылымды сағындым
Тұрғындары тек, бір рудан құралған ауылдар болады. Ағайындылар. "Қырық үйден тыйым" іс жүзінде осындай ауылдарда орындалады. Кез келген жасы үлкен..
© Айдар ТЕМІРБЕКҰЛЫ
Тапсырма
Бір таң қаларлығы — сарайдың іші сырты секілді айшықты, салтанатты емес екен. Табалдырығынан аттай салысымен, кеңсе тәрізді жұпыны, жинақы, қоңырқай..
© Мадина Омарова
Мысық
Ертең ауылға барамын. Ауылда тіршілік тоқтап қалған. Күнделікті күйбеңнен өзге ауылдағы адамдарды еш нәрсе толғандырмайды. Ол жердегі махаббаттың өзі..
© Мадина Омарова
Емші апа
Ауыл кеші. Өрістен қайтқан мал тынышталып, адам аяғы саябырсыған кез. Әлдеқайдан жарғанаттар пайда болды. Ертең кетемін. Тағы қала. Тас үйлер, тас..
© Мадина Омарова
Ауылда
Үшеуіміз ас үйде отырмыз. Екінші рет су кұйылып қайнатылған шәйнек столдың шетінде тұр.— Енді кішкентай күшіктің атын өзгертеміз, — дедім мен ақ..
© Мадина Омарова
Ауылым алтын бесігім
Ауылымды сағынып жүрмін. Ауыл деген әр бала үшін ерекше ыстық болар. Бар балалығымыз ауылымызда өтті емес пе? Ойын-сауық, қымыз-қымыран..
Менің ауылым
Өзіннің туып өскен ауылың әрқашан да ыстық. Шыр етіп дүние есігін ашқан сәттен бастап өз үйіңде, жақындарынмен бірге өмір сүресің. Біз отбасымызбен..
Менің ауылым
Менің ауылым менің ең сүйікті мекенім. Тек ауылға барған сәтімде менің жаным тыныштық тауып, табиғатпен үндестікте, өз-өзіммен оңаша боламын. Себебі..
Ауылым – алтын бесігім
Ауыл – тыныштық. Қаланың күнделікті күйбен тірлігінен, у-шуынан шаршаған сәтте ауылға барып көк шалғында аунап жатып демалғын келеді. Таза ауасын..
Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң
Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,Топырақты дымқылдап соқыр жауын.Соқыр жауын жөнiне..
© Дәурен Айманбетов