Сәттер туралы Өлеңдер ✍️

Сыр беріп жүйкем, тырысып шекем, келеді арқам құрыстап,Шайтан желменен долы теректер шайқайды басын жыны ұстап.Тарыдай әлем сыйдыра алмаса қауызына..

Біреулер жылатады,Біреулер ұнатады,Біреулер құлатады биіктен.Біреулер қорғайды,Біреулер қолдайды,Сүресің өмірді күдікпен.Біреулер мақтайды,Біреулер..

Маған тағдыр, о қаншама тас атты,Құласын деп, жүйкемді егеп, қашапты.Адам мені уақытша ұйықтатып,Аяғыма «операция» жасапты.Өмірімнің сақшылары бол..

Құмдар көшіп, сулар құрғап жоғалды,Өзгеріске ұшыратып заманды.Бірақ дағы қалт етпеді бір нәрсеОл – махаббат ұстап тұрған ғаламды.Одан төмен асқар тау..

Шіркін-ай, өлең келді, өлең келді!Ұйқымды өлең тынбай бөлер енді.Шабыт жоқ, шаршауы көп мезгілдерімТоқтатар жылы жауып бөлегенді.Төсекке тыныштықпен..

Жан құмар енді тыныс, дем алысқа,Қан түсті қисық тамыр, кері ағысқа.Сонда да ескі серік – өлең байғұс,Əлі сен шақырасың мені алысқа.Келмейді көп..

Көп менің таусылған сәттерім,Сиясы секілді қаламның.Ей,өмөр не деген тәтті едің,Сияқты қылығы баламның.Болса да азырақ әттеңім,Мұңымды келеді ел..

Жер бетін жаулап алған сәттерде гүл,Аймақты аспанымен ап кел де бұл,Көпіршігін тұтамын дәптерге бір,Сан соғып, соқпас үшін әттеңге құр. –Деген ой..

Нөсер түгіл, тамшы жоқ;келмеген соң күй іздеп,Ішегін ілдім домбыраның – саусақ қапты мүйіз боп.Домбыра – ағаш болыпты,екі ішегі түк үнсіз –мынау..

Аһлап түніменен көз ілмедім,Атойлап астан-кестең сезімдерім,Алаңсыз сыртым тымық көрінгенмен,Алапат бір шайқастың кезіндемін.Ішімде толғаныстар..

Көңілдің кейбір сәттеріКөтеріп көкке аттанған.Дәуірдің киіз дәптеріОқылған, яки жатталған.Құшағын ашар тоғайлар,Жаныңды тербер жағалар.Көкейде жүрген..

Биік пе, әлде, пәс пе жұрттан шоқтығым, Жадыраған жаздай көңіл жоқ бүгін. Арманымның қос қанаты байланып, Қапалықпен өтіп жатыр көп күнім.Өмір күрес..

Құлазып қалған сәттерде налып,Наздарын тыңдап жүректiңСағынышымды дәптерге жазып,Жасыммен шылап жыр еттiм.Есiме түстi күнi кешегiКөгiлдiр көктем..

Көңілдің толқыған бір сəттерінде,Кінəрат, кір жұқтырмай пəк сезімге.Тірліктің күйбеңдерін қоя тұрып,Отырам жырлар жазып дəптеріме.Арқауы мықты болса..

Тұмадан ішкен тұнық су қандай,Шөліркеп құрғап тұрғанда таңдай.Салқындап бойың, сарайың кеңіп,Ақ маржан тағып алғандай маңдай.Қаймақтап күрең шәй..