Қадыр мырза әли өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ауыр жүкті батпандайАрқалап бір жатқандай,Әуп! Әуп!— дейтін кешқұрымӘупілдектің ешбірінКөрмегенмін мен бір де,Болса да бұл өңірде.Дауысымен..

Асыл әжем, ғасыр әжем аңсаған,Сағынышым - сары ормандай самсаған.Әке болып жүргенімді ұмытып,Әлі күнге еркелеймін мен саған.Құлындаймын асыр салған..

Қарайып жарқабақтар күн ыстаған,Қырдан қар төмен қарай жылыстаған.Тосады жалпақ дала күнге жонын,Денесін жазайын деп құрыстаған.Ала бұлт аспанның бір..

Баба қазақ кебістіТас қапасқа өшікті.Іздеймін деп кеңістік,Кентін тастап көшіпті.Батыр қазақ қылыштыБелін қашан шешіпті?!Іздеймін деп тыныштық,Түзін..

Ана тілің біліп қой,Еркіндігің, теңдігің.Ана тілің біліп қой,Мақтанышың, елдігің.Ана тілің – арың бұл,Ұятың боп тұр бетте.Өзге тілдің бәрін..

Батпақ емес жай ғанаБұл араның батпағы,Жүре алмайды тайғанап,Адам түгіл, ат-тағы!Айналған ба желінгеАспан мына, расында?!Желім деген желім беБұл..

Баяғыдан, әрине, бағасы кем,Байланысы жоқ енді даласыменБір кездегі белгілі атБара жатырТық-тық шертіп асфальтты тағасымен.О жылдары әйгілі керім..

Шопан, Диқан -Еңбектің озаттары -Жасандылық дегеннен азат бәрі.Басылады көргенде көзіме оттайБауырмалшыл ауылдың қазақтары.Заманы емес..

Біздің халық, біле-білсең, бір ғажап!Сүйе тұра,Бірін-бірі жүр қажап.Қанша жақсы көрсе-дағы әйелінБілдірмеуге тырысады бұл қазақ.Ақ матаға қай бояу да..

Сол баяғы ғұмырдыСалады еске аулалар.Босатқанда шығырдыСалдырлайды қауғалар.Екі темір тіреугеЕсулі сым керілген.Кілем жайып біреулер,Кейбіреулер кір..

Сағыныш сары перідейСезімді жаншып,Булығам:Аранға түскен бөрідейАспанға қарап ұлыған.Көңілім менің ауылда,Көлбеген жазық далада.Көндігіп дүлей..

ЖолдастарғаДостарғаҚажеті жоқ дауыңның.Қонаққұмар дастарқанКартасындай ауылдың.Енесі көз алмайдыЕлпілдеген келіннен.Майда құрттар аумайдыМәліш қойдан..

Тұлымды да кекілдіТату үйдің еркесі:Немерелер СекілдіӘжейлердің өркеші.Көрмегеңдер өкіндіКелінінің көжегін.Бағасы пәс секілдіӨркеші жоқ..

Ата менен немереАяқталмас бір дастан.Екеуіне не керекЕгілмесе нұрлы аспан!Артық кім бар, шынында,Ауылдағы қартыңнан!Немересі ҚұлындайҚұлдырайды..

Жасырмаймын;Мен асаШеттеу кетпей тегімнен,Шәйір болып тумасам,Шаруа болар едім мен.Артық нәрсе шашылыпЖатпас еді ауламда.Мәз болар емҒашығымКүнде..

Бойжеткендер,БалдыздарБір кездегі аңыздай.Су тасиды бал қыздарБір тамшысын тамызбай.Қыр әніне зәрумін,Қызықтырар жыр мені.Иінағашты арудыңБілінбейді..

Мен отырмын сөзіңе құлақ түріп,Ал сен болсаң бөркіңді лақтырып,"Үш ұлың бар,Сен мені түсінбейсің!Түсінбейсің!" - дейсің, дос,Жылап..

Титықтаған қойшылар,Тынған түздің бораны:Түйдек-түйдек бу шығарТұлыбыңа оранып...Қас батырдан қаһарлы,Ояздан да озбырлауАппақ дала,Ақ орман,Аттың..

Әлқиссаның әжесі - "Әліппеден"Ә дегеннен ғибрат алып келем.Ұлттар үшінЖүз томдық жыр сездігіҰлы сөзден басталарХАЛЫҚ деген.Шөңге де өлең,Шөп те..

Аяз биім!Аруағым, табынарым.Ар мен ақыл - бас иіп, бағынарым.Алдыменен сені ұғып,Сені сыйларМаңдайына жазылған бағы бар ұл.Мақтағанда талай дос,Талай..

Америка ашқандайАштық талай өңірді.Кедергісіз ешқандайҚаздық қанша көмірді!Қара жерді қопардықАстары - алтын,Тысы - шым.Кенді судай қотардықМырышы..

Шежіреміз қию-қию,Шырғалаң.Шырғалаңды ұқпай менің жүр балам.Жер үстінде бір шаһарым ер жетіп,Жер астында шөгіп жатыр бір қалам!Ерім менің!Жерім менің..

Тауысып барлық амалды,Күрсініп ғалым дем алды.Мақалдың кебі сотталды,Эпостың көбі қамалды.Күресіп өлген хандармен,Хандарға жақын жандармен...Қалдық..

Пысқырғанда пырақтарЖапырылған құрақтар.Ысқырғанда жебелерЬІсырылған төбелер.Жөткіргенде ақындарЖелпілдеген шатырлар.Түшкіргенде батырларТаре..

Серкелер жиындаСөйлейді тайынбай.Кіселер қоржындай,Белбеулер айылдай.Құлақтар қалқандай,Күрек тіс кетпендей.Барлығын талқандапБатырлар..