Қадыр мырза әли өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қыр басында алтын қақпа мен кірген.Керегі не іздеп оны зеңгірден?!Жұлдызы мол аспанына өнердіңЖарқ-жұрқ етіп шыққан жоқпын мен бірден.Жаратылған жан..

Жастау едім,Жарқ-жұрқ еткен нұрлы едім.Өнер үшін қай тозаққа кірмедім!Тазартам деп көңілдердің мұржасын,Жасырмаймын,Өзім де көп кірледім.Алып..

Шыққан сайын бір өргеШыдамды мен жыр еттім.Ойымды өртеп жүрер деп,Отын бастым жүректің.Әзілдеп те қыспадымАруларға көзімді.Ауыздықтап..

Мидың ойсыз бостарынан шаршадым.Мылжыңдардың тостарынан шаршадым.Ұйықтатпайтын ақ жындардан шаршадым.Күлдірмейтін қалжыңдардан шаршадым.Ақмақтарды..

Адамдардың жұмбағы мен сыры қандай көп еді!Өзің кейде өзің болмай, өзге болғың келеді.Мен білмеймін: өзгере ме, өзгермей ме шын асыл,Кейде, тіпті..

Жұртқа жырмен ұнағанАйналайын көкем-ау,Жел сөзіңе бұл адамЖалықпайды екен-ау!Жұмысыңды қойдырып.Жеңді бізді құмарлық.Кешті тостпен тойдырып,Коньякқа..

Ала жібін ешкімнің аттамадым.Ақты даттап,Қараны ақтамадым.Көз салмадым біреудің қалқасына,Жетіп жатыр өзімнің ақ тамағым.Бата беріп жас талап,Көк..

Жер болмаса жеңгеге жазған аға,Жоқтамаса жалғызын боздап ана...Құдіретті сөз болып дарысам ғойҚыз алдында қысылған бозбалаға!Жұқармасын жүйкенің..

Көкіректе бұрқ-сарқ етіп қайнап ән,Көрінбейтін көк мұнардан айналам.Ақ сағымға қойып-қойып кететінАсау көңіл ауыздығын шайнаған.Автогендей ұшқын..

Ақтарылып айтайын ақ сырымды,Кетті ме анам ұмытып жақсы ырымды,Баладай бір тұсауы кесілмегенБұл тірлікте, апыр-ай, көп сүріндім.Сенгенменен азамат..

Сынасаңдар сынаңыздар, сөкпеңдер,Сезеді ішім — асығыстық көп менде.Қайтем енді!Зілдей болып басты мұң.Барады өтіп, барады өтіп жастығым!Бармын..

Бәрі жедел,Бәрі жылдам,Асығыс.Сырқырайды шаруа толы басымыз.Әлденеге асығады кәріңіз,Әлденеге асығады жасыңыз.Дәрігер дос,Ұйқыңды бұз,Көмек..

Қалай тұрар бұл көзден мұң көрінбейҒұмыр қысқа көктемнің гүлдеріндей.Өмір! Өмір!Ағызып өте шығарДемалыстың ақырғы күндеріндей.Мұның өзі әрі наз, әрі..

Қартым маған күнде сәлем жолдайды,Қала жайы көңіліне қонбайды.«Айналайын, бәрі де бар шаһарда,Ал көкжиек онда бірақ болмайды!Көре алмайсың..

Жұмыртқаның сарысындай ішігіСап-сары боп құстың шөже-кішігіӨсіп жатыр...Өсіп жатыр бір жердеҚарсақ пенен түлкінің де күшігі.Туа сала тастап кеткен..

Кеше ғана бала едік,Сенесің бе?Жүрміз қазір қырықтың белесінде,Жоқ есімде көңілді балалық шақ,Жұтқын соғыс бірақ та әлі есімде:Ашу-ыза көбейіп..

Бұған құлақ түрмеген түбі арандар,Тыныштыққа шақырған бір ұран бар.Сабыр бітіп,Соғыстан әмір күтіп,Құлақтарын созады зымырандар.Қалай ғана қайғырып..

Бар сияқты сары уайым, сартап қайғым,Жатып алып кей кезде нәр татпаймын.Кез алдымда дүние дөңгеленіп,Шыбын жанды қоярға жер таппаймын.Толғанудың..

Бұл қалай?

Мен де бірі екенмін
Қолды-аяққа тұрмастың.
Айтуынша әкемнің,
Құлыныммен құрдаспын.
Желп-желп етіп тұлымым,
Бәріне таң қаламын.
Ат..

Алтынды алтын,Мысыңды мысың деймін.Итіңді ит,Кісіңді кісің деймін.Бірақ Адам тұрғанда,Ағайын деп,Өліп-өшкен жандарды түсінбеймін.Бұл мен жайлы сөз..

Бізді неге бұрынғыдай жаз айыБейішімен қуантпайды ғажайып?!Ертеңіңнің мүмкіндігі көбейіп,Ертегілер кеткен жоқ па азайып?!Неге төмен қарияның ақ..

Тұзы жеңіл тірлікте мендейлердің.Жолы болғыш алайда сендейлердің...Бой жеткісі келеді бала қыздың,Жасарғысы келеді жеңгейлердің.Кейбіреудің құдайдан..

ЖүлдегерлерЖемісіндей әр істіңЖамбысына ие болып жарыстың,Көк аспанда қартайып һәм жуасыпМысық-түнге айналады барыс-күн.Тәтті ұйқыда бөлінбейді ой..

Есіңнен шықпас ойдан ба,Естінің сөзін қимайсың.Жаңаны былай қойғанда,Ескінің өзін қимайсың.Көк талдың күнге бойлағанБүршікті көзін..

Шет өлкеде қалайша қамықпайын:Дүниенің тарлығын анықтайын...Тарылады тынысым,АквариумғаСалып қойған кіріптар балықтайын!