Бөлім: «Ертегілер»

Қанат көшеде келе жатып жерде жатқан сүлгіні көреді. Ол жерден көтеріп еді, сүлгі жылап жіберді. «Мені кеше ғана Әлия сатып алып, аяғын сүртті, содан..

Қорқа-қорқа қор болып, қапаланған қояндар бір күні бас қосып:— Қалтырап өмір сүргеннен суға батып өлген артық! – деп келісіп, көл басына..

Баяғыда бір кедей өмір сүріпті. Ол дөңгелентіп, дүние-мал жиған адамдарға қызыға қарапты. Осы ой жиі мазалай берген соң, бір күні ауыл абызына..

Арыстан түлкіні ұстап алып: “Мен енді сені жеймін”, — депті.— Босқа әуре болма, аманыңда тайып тұр, мен аңдардың патшасымын, — дейді түлкі.— Жоқ..

Қасқыр түлкіні ұстап алады. «Мен сені жеймін» дейді. Қоя тұр – дейді Түлкі. – Жұмбақ айтайын. Соны шешсең жей бер… Қасқыр келіседі.Жіпке ілдім мен..

Үш жолаушы келе жатса, алдынан бір адам қарсы шығып:— Беймезгіл жүрген түйе көздеріңе түспеді ме? – деп сұрайды.Жолаушының біреуі:— Түйенің оң көзі..

Қасқырдың құйрығы болмапты. Түлкінің құйрығына қатты қызығыпты. Бір күні оңаша кездесіп қап, Қасқыр арманына жетті. Түлкінің құйрығын тартып алды...

Ну  орманды мекендеп, бірімен-бірі сыбайлас боп қатар жүрген  піл мен маймыл бір күні өз бойларындағы артықшылықтарын айтысып отырып, дауласып..

Бір қаз өзенде жүзіп жүріп өзіне өзі айтты: «Қалай мен ғажап құспын, жерде жүремін, суға жүземін, ауаға ұшамын: мендей құс бар ма екен», — деп. Бұл..

Ертеде Фонетика деген қария өмір сүріпті. Оның Дауысты деген қызы, Дауыссыз деген ұлы болыпты. Дауысты «Менің даусым әдемі» дейді. Ал Дауыссыз «менің..

Ерте заманда Қазақ тілі елінде Леп белгісі мен Сұрақ белгісі деген екі дос болыпты. Бір күні олар дауласыпты:Леп белгісі:— Мен саған қарағанда..

Ел оянғанда төбенің басына шығып, ауыл адамдарын жинамақ болды. Ойы кілең жігіттер жиналып, өзен суын аз да болса, ауылға бұру еді. Қиындыққа..

Баяғы өткен заманда, дін мұсылман аманда бір қауым ел өмір сүріпті. Санаулы үйлер болмаса, шетінен ауқатты адамдар. Өмір заңы. Кедейлер байларға..

Ерте, ерте, ертеде, бір белгісіз теңізде балықтар патшалығы құрылыпты. Ол патшалықтың басшысы кит екен. Патша еліне елеулі, халқына қалаулы, абыройлы..

Бұрынғы заманда кедей су тасушы өмір сүріпті. Ол өте мұқтаж адам болған екен. Су тасып, оны сатып, жанын сақтап қалатындай нан тауып, әйелі мен..

Өз інінің алдында Маруся деген түлкіше мамықтай жұмсақ жүнін тарап отыр. Жанынан Федот деген кішкентай қасқыр жүгіріп бара жатып:— Маруся, сен бүгін..

Ерте, ерте, ертеде адамдар керемет қалада өмір сүріпті. Адамдар қиялындағы арманын еңбекпен, табандылықпен, қажыр-қайратымен орындағандықтан..

Иә, балалар, біз көп жағдайда, кәсібіне қарай адамдарды бөлеміз. Нағыз адал еңбек етіп, қиыншылықтан қашпай жүрген жандарға үрке қарайтынымыз тағы..

Ертеде Асан деген атқан оғы құр қайтпайтын сұр мерген болыпты. Асанның Айсұлу деген сұлу әйелі мен Ерасыл деген жар дегенде жалғыз ұлы болады. Асан..

«Балдәурен» атты сиқырлы да ғажайып шаһардың ханзадасы балаларды қатты жақсы көретін. Себебі балалардың сыңғырлаған күлкілері мен таза пейілдері оның..

Ерте, ерте, ертеде, ерте болғанда әлі құрбақалар тек құрлықта өмір сүретін кезде, Аспан мен Отпан деген қос таудың ортасында Жасыл деген патшалық..

Бейсен балық аулауды жақсы көреді. Демалыс күндері оны көлдің жағасынан табасың. Қармағын суға салып қойып, қалтқыдан көз алмай отырады. Қалтқы дір..

Ерте, ерте, ертеде, қаншалықты ерте десеңіз, қой мен қасқыр, ит пен мысық бір-бірімен дос кезінде, Қимас деген ауыл болыпты. Ауыл тұрғындары өте..

Баяғыда, өзінің өте қатты дауысымен танымал бір кішкентай шымшық болыпты. Өзгелер кішкентай шымшықты «Бұл менікі» деп атайтын, себебі шымшық жер..

Ерте, ерте заманда ай десе аузы, күн десе көзі бар, сұлу ханшайым өмір сүріпті. Барлық жігіттің арманы ханшайымды бір көру екен. Ханшайымның жолында..