Өлеңдер ✍️
  17.09.2022
  315

Автор: Ақылбек Манабаев

Көктемде

Күннің нұры - сансыз өткір қылыштар,
Жер төсіне жез сәулесін төседі.
Желмаяның шудасындай бұлттар,
Желмен ойнап желілене көшеді.
Бұйра толқын тау өзенін қамшылап,
Бұлақ жатыр бүлк-бүлк етіп бүйрегі.
Көк аспаннан көлбей ағып, тамшылап,
Қонуда кеп көлдің қаз бен үйрегі.


  Көктем Ақылбек Манабаев өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  АНАМА ᐈ
  СЫР ᐈ
  Егілді аспан көздің жасын бұлап бір.... ᐈ
  АЙТЫЛҒАН СЫР ЕДІ ᐈ
  КӨКТЕМ ЕДІҢ ᐈ

Пікір жазу