Өлеңдер ✍️

Махаббаттан құр қалғандар! Біз азбыз,
Аз да болсақ адам сенбес шыдамбыз.
Сол шыдамнан шаршап кеткен кездерде,
Бір шапағат аңсап кеткен кездерде,
Шатқаяқтап шаршап ішіп жылармыз.
Адам көрмей, аң да көрмей, қыс көрген,
Бір жылылық жәйлі әдемі түс көрген.
Шың басында шытынаған шынармыз,
Орын берсе орнықты бір үстелден,
Әпенденің қылығындай істермен,
Әп-сәтте сол орындықтан құлармыз.
Әлеуметке әңгіме боп тынармыз,
Мейірімнен құр қалғандар! Тым азбыз!
Махаббатта жоқпын ба, әлде бармын ба?
Соны ойлаймын күзгі қара жаңбырда.
Аңыздағы ханның қызы – ертегім,
Алабұртып тұрғандаймын мен сенің,
Ашпалы алтын терезеңнің алдында.