Өлеңдер ✍️

Күз келгенде балапанға бас қайғы,
Күзгі аспанда құстарды ата бастайды
Қауырсынды жарып өткен жарықшық,
Қабырғаңның арасында қақсайды.
Құс қайтты деп қамданады аңшылар,
Қанаттының қызыл қаны тамшылар.
Алатаудан аман-есен асқанмен
Қаратауда қара мылтық бар шығар.
Қарашаның суық желі қаңғыртып,
Құтты ұядан қуалайды қар бүркіп.
Қанаттылар жылда-жылда айтады
Қаратаудың «Елім-айын» жаңғыртып.
Құс ататын маусым. Құсқа күз қайғы,
Осы өлеңді айтып тұрмын біз жәйлі.
Қаңғып тиген қаңқу сөздер менің де
Қабырғамның арасында сыздайды.