Өлеңдер ✍️

Басқан ізі сыбдыр-сыбдыр естіліп,
Тереземнен кім қарайды кешкілік?
Қара мақпал қаусырғанда жер бетін,
Әйнегімнен тесіледі әлде кім?
Түнде жаңбыр, әйнек беті жылғалар,
Әкелгендей әлдекімнен тың хабар,
Тереземнен телміреді бір жанар,
Ойлы көздер, айтады сыр ол нендей,
Жүрген жұмбақ жан ба екенсің көз көрмей?
Тесілесің бір қалыпты өзгермей,
Телміресің тебіренбей, өң бермей.
Үнсіз көздер үңгіп кетті кеудемді,
Миллион жылдар арасынан келгендей.
Үкі көздер... қарағаны бір түрлі,
Үңгіп жатыр ішімді де сыртымды.
Ой-қырымды түгел шарлап шыққан бұл,
Ойлы көздер кім болуы мүмкін-ді?
Елбек-елбек, есі кеткен заманда,
Есіне алып жүр ғой дейсің кім-кімді?
Ескі күндер есептерін сұраған,
Тереземнен тесіледі бір адам.