Өлеңдер ✍️

Жарқылдамай кешегідей жанымыз
Неге қасаң болып кеттік бәріміз.
Қажытады өзгені де, өзін де
Өмір деген көпті көрген кәрі қыз.
Бәрін қойып, бәрін көріп заманнан
Әркім бүгін өзіне өзі қамалған.
Қаңырайды қараң қалып барлығы
Адам жаны жалыққанда адамнан.
Анда-санда той болады ауылда
Арман билеп көңіліңді көк орман.
Тойға барсаң сезім билеп сені бір,
Жаны ортақтар жолықпайды өңі гүл.
Маңдайы тар маңындағы мәңгүртті
Мас қылады топас мақтау, өлі жыр.
Шалпылдатып мастар сүйсе бетіңнен
Еркек құсап отырасың көгілдір.
«Адам күні адаммен» деп көңіліңді басатын
Мақалыңа ештемем жоқ қосатын,
Жеке қалсаң ешкім келмес жаныңа
Ертең жалғыз қалмау үшін тағы да
Екі бетті сен де әркімге тосасың.