Өлеңдер ✍️

Ойлап тұрсаң өмірдің бәрі уайым,
Бәрі уайым өмірдің, сары уайым.
Қажып келіп отырмын жеңгем саған,
Қағбаны жеті айналған қажыдайын.
Адамдардай үн-түнсіз дойбы ойнаған,
Саған келсем, келеді ойлар маған.
Жан-жағымнан қыз кетіп, қызық кетіп,
Жалғыз қалған ақынға қандай жаман.
Сері жігіт деуші едің, бекер бәрі,
Масаң тентек едім мен қатардағы.
Құмырадай құлазып босап қалдым,
Қуып шығып жынымды жотамдағы.
Қызулықтың тарқаттым қызуын мен,
Тұнық сумен бетінде нұры күлген.
Жесір жеңгем, жымидың үнсіз неге,
Жез қоңырау секілді тілі үзілген.