Өлеңдер ✍️

Қуанған болам жұртпенен бірге жаны ізгі,
Қуанған болам, мамырға балап тамызды.
Қуаныш – күлкі шалқыған маңға жолатпай
Кеудемнен біреу итеріп жүрген тәрізді.
Жұбанған болам, ұмытып күнді күрсінген,
Жолдас та болдым көңілі бүтін мұңсызбен.
Жарқылдап күліп, жанында көптің жүрсем де,
Мен өзім жоқ та
Жүргендей бейне құр сүлдем.
Ән салған болам, думанды тойда жайраңдап,
Ән салып емес, тұрамын бекер айғайлап.
Өзгенің тіпті ойына сонда келмейді
Өмірде мынау жүргенің сенің қайғы ойлап.
Шалқыған болам, шаттыққа жайып дос құшақ,
Шақырар кейде адамды сондай тәтті шақ...
Армансыз жандай алаңсыз шалқып,
Ертесін
Болбырап қалам, тесіліп қалған доп құсап.
Армансыз, досым, алаңсыз шақта ал күліп,
Дау-дамай кейде жүреді жүндеп, дал қылып,
Өмірде мынау қуана білген адамға
Қайсыбір кезде қайғыру дағы заңдылық.
Шаттанған болам қосылып жұртқа шат күлген,
Шаттанған болам, кетпейді бірақ дақ-кірбең,
...Әйтеуір, жаным, ауылдан өзің кеткелі
Ойларға батар осындай мінез таптым мен.