Өлеңдер ✍️

Қар қылаулап тұр еді, осы есімде,
Адастық біз Алматы көшесінде.
Неге адастық білмеймін,
Бар көшенің
Білуші едік тұйығын, төтесін де.
Қар қылаулап тұр еді бел-белесте,
Жарыстырып келеміз ойды елеске.
Біз автобус күтетін аялдама
Астанадан табылмай қойды емес пе...
Мен тұрғанда алам деп қандай шешім,
Сен қимапсың сезімнің балдай кешін.
Жол іздеп ем алаңдап
Дедің маған:
«Адастырдым әдейі, ал қайтесің?»
Сенің мұндай айналдым амалыңнан.
(Алтын жұлдыз жарқ етті жанарымнан)
Ала қашып жүзіңді жалтарсаң да
Аймаладым ақ ұлпа тамағыңнан.
Жаға-жеңді малшынтып жақұт қарға,
Ақырында іліктік ақық таңға.
Сен бірақ та егіліп жылай бердің,
Назадан ба, білмеймін, бақыттан ба?!