Өлеңдер ✍️

Есімде...балалықтың сайран бағын
Базар ғып бал сезімге алданғанмын.
Есімде көлбей ұшқан көбелектің
Қанатын гүлге ұқсатып ойланғаным.
Көкейде бүрін жарып гүл арманым,
Қиялдың елесінен шыға алмадым.
Есімде Көкөзектің инелігін
Ұқсатып вертолетке қуанғаным.
Атойлап көңілімде сезім жаңа,
Армандай көрінетін керім дала.
Керемет құбылысты жұрт сезбеген
Сезгендей болатынмын өзім ғана.
Өзгеше таныған-ау өмір кейпін,
Елітіп оңашада сезімге еркін,
Алаңда асық ойнап жүретұғын
Боп кетті сары бала көрінбейтін.
Білгенін тылсым көңіл айта ма ашық,
Бір сезім, бір сезіммен тайталасып.
Ол үшін келе жатқан сияқты еді
Есігін жұмбақ әлем айқара ашып.
Ұршығын уақыттың зыр қақтырған,
Өтсе де талай күндер мұң қаптырған.
Сол әлем, сол баяғы жұмбақ әлем,
Секілді қолын әлі бұлғап тұрған.