Өлеңдер ✍️

Сен әжеңе кеткелі шу азайды,
Азайтумен тартқыздың-ау сазайды.
Шекелесіп жататұғын сенімен
Шешең байғұс енді мені қажайды.
Үйіміздің ұрлатқандай құт-әнін,
Жапырақсыз селдірейді бұтағым.
Анаң, әне, шығып кетті далаға
Ысырып тастап оқып жатқан кітабын.
Авторының айыбы жоқ,
Дегенмен
Тартпады оны роман да, өлең де.
Жан дүниесін жайлап алған сағыныш
Сыймайтұғын ешбір мөлшер көлемге.
Анаң сенің атып тұрып кей түнде,
Душар боп жүр: «Дәурен қайда?» – дейтінге.
Бар бітірген жұмысымыз киноға
Барып жүрміз қыз-бозбала кейпінде.
Үлкендердің немерешіл дауын да,
Елеместен ентелейміз «дәу» ұлға.
...Әжемізден сәл ұяттау болса да
Билет алып қойдық бүгін ауылға.