Өлеңдер ✍️

Жабы тірлік жырға мойын бұрғызбай,
Бір күннен соң өтіп жатыр бір күн жай.
Жарқын ойлар, жарқ етіп бір келсейші,
Көк аспанды жарып аққан жұлдыздай.
Арман деген ақ кеменің жырдағы
Желкеніне жел керек боп тұрғаны.
Талай рет жыр арнадық қыздарға,
Қызғалдақтай жанып тұрған қырдағы.
Елемейтін сынды мені еш пенде,
Ескермейді кейде дулы кештерде.
Бабам Жамбыл басындағы бақ-дәулет,
Баласынан басқа жанға көшкен бе?!
Бабалардың артқан жүгі батпандай
Көтерейін
Соқ, жүрегім, соқ, талмай!
Сүйінбайлар салып кеткен жолдардың
Бір сүрлеуі жүрегімде жатқандай.
Құлан жырдың қолтығын бір жазайын,
Тушы алдымнан өз жұлдызым, өз айым.
Ақындардың көрмесіндей әз өлкем,
Бір ақынға болсын тағы көзайым.
«Сөз кезегі өзіңде енді, қырғиым», -
Десе де жұрт тумай жүр-ау жыр құйын.
Ұлыларға оңай емес,
Ендеше,
Ұлылардың ұрпағына тым қиын.
Таңдайынан тамып түсер тасқа өлең,
Сүлейлерден өнеге алған жас пері ем.
Текті сөздің бір тарауын айтайын,
Тыңда, далам! Тыңда, Қастек, Қаскелең!