Өлеңдер ✍️

  17.09.2022
  347


Автор: Есенқұл ЖАҚЫПБЕК

ТАЗҚАРА ҚҰСТЫҢ ТАҒДЫРЫ

Айта алмай жүрген шыным көп,
Көңілде содан тыным жоқ.
Неге айта алмайсың дейтұғын,
Жанымды жатыр шыбын жеп.
Жанымды күнде жейтұғын,
Кеудемде мына көп шыным
Осылар мықты дейтұғын,
Талайдың тостым көпшігін.
Сонда да болдым қайтейін,
Тазқара құстай жексұрын.
Отанымды сыйладым,
Оған да бірақ сыймадым.
Сыйласпайтындармен сыйласып,
Өзімді-өзім қинадым,
Кетпейін деп қи басып
Аяғымды жинадым.
Сонда да сайқал дүние
Жақсылығыңды қимадың.
Жүремін талай ортада,
Жүргенмен бірге құным жоқ,
Сабырлы қалпым болса да
Жанымды жүрмін жұлып жеп.
Оқыста тосын сөз айтсам,
Оқырайар барлығы
О, қалай болды бұның деп.
Айтуын айтып опындым,
Ақылға жүрмін көнген боп.
Тазқара құстай отырмын,
Жапырағы жоқ тап-тақыр
Қу бұтақты шеңгелдеп.
Айта алмай жүрген шыным көп,
Шыныңды ұғар ұғым жоқ...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу