Өлеңдер ✍️

Ішімде отыр жүдеу көңіл бір кісі,
Келмейді оның жұрт сияқты жүргісі,
Келмейді оның жұрт сияқты күлкісі,
Келмейді оның ештеңені білгісі.
Сорлы адамдай солпияды сол адам,
Өмірбақи түзелмеген тұрмысы.
Адам деген тек әншейін аты бар,
Өз-өзінен қуыстанып отырар
Жұрт алдында бар сияқты қылмысы.
Өзін-өзі әр ортада тым жайсыз,
Сезінеді ол, бәрі де оған ыңғайсыз.
Өзін-өзі отырған соң қор қылып,
Оған сіз де онша мойын бұрмайсыз.
Жаңа ғана шыққандай бір ақталып,
Қарай берер әрбір көзге сақтанып.
Ал бір пысық отырады қасында,
Көп білетін адам болып мақтанып.
Сосын біреу тауық құсап қақылдап,
Оған ел-жұрт қол соғады жапырлап.
Гитлерге ұқсайтынын оның сол,
Айта салу керек еді лапылдап.
Бірақ менің ішімдегі бір кісі,
Адольфты отырғандай мақұлдап.
Ұят емес заманда да ештеме,
Үндемейді ол. Ұқсайды бір кещеге.
Түк ұқпайтын адам құсап отырар,
Керек емес оған мүлде ештеңе.
Ел-жұрт үшін ол бір жүрген тірі өлік,
Отырады мың тіріліп, мың өліп.
Бәрі-бәрі сөйлеп отыр жылпылдап,
Үндемейді тірі өлігің тың тыңдап
Ішінде оның бір кісі отыр қылпылдап.
Мәселенің барлығы да ҰЯТқа,
Сезіп отыр келетінін тіреліп.
Бұл мәселе тарихқа да қиянат,
Дегендей бір жаны таппай тиянақ.
Жалт етеді көзіне от ұялап,
Айта алмады бірақ түк те.
Түн бойы
Айтам деген шын ақиқат, шын ойын
Ақ қағазға айтып шықты сиялап.
Ақ қағазға бәрін жазып асығып,
Сосын оны тығып қойды жасырып.
Түні бойы ойнап тұрған найзағай,
Таң ата әрең қалған екен басылып,
Аспан жүзі шайдай болып ашылып.
Жаны кірді ақ жаңбыры себіліп,
Қаны жүрді қабырғасы сөгіліп.
Ол туралы басқалар жүр не біліп?
Қыпыңдайды ішіндегі бір кісі,
Абыройы қалатындай төгіліп.
Қолында бір үлкейтілген дүрбісі,
Ішінде оның бақылайды бір кісі.
Тақуа емес аспайтұғын сызықтан,
Дәмесі бар пендешілік қызықтан
Оның да осы келеді өмір сүргісі.