Өлеңдер ✍️

Кейде әкеңе ұқсайтын,
Көңіліңді жықпайтын,
Шын досымды сағындым.
Мінездері – сұрапыл,
Көңілдері – театр,
Өлең қуған, жыр қуған,
Арқаларын жын буған,
Көп досымның ішінде,
Гулетуді сағындым.
Мына заман тойы көп,
Санаспайды жәйіңмен.
Бір қызды ойлап уайыммен,
Сыбырласып қайыңмен
Мұң кешуді сағындым.
Көп болса да берекем,
Көп болса де мерекем,
Сағынғаным көп екен.
Несіне айтам ар жағын,
Несіне айтам мен сізге
Ненің қымбат-арзанын.
Бір әйтеуір елсізде,
Жоғымды іздеп зарладым.