Өлеңдер ✍️

Бір құдайдан ұят болды деп жүріп,
Мықтылардың зорлығына, қорлығына көндігіп
Жүріппіз ғой өзімізді-өзіміз
Көрінгенге жеңдіріп.
Өршелендім өмір өтіп кеткен соң,
Өз ақымды алмақ болып өндіріп.
Бірақ мені ақымақ қып мырзалар,
Жеңе берді қайта-қайта жер қылып.
Еш соғысқа қатыспаған генерал,
Ешкімменен атыспаған генерал
Жылдан-жылға орденменен шен алар
Сарбаздардың сары майын жеп жүріп.
Жасы кіші «ағаларды» маңайлап,
Сосын жүрем сауысқандай сақ ойлап,
Шошып жүрем өз-өзімнен абайлап,
Еш соғысқа қатыспаған генерал
Ол да мендей кеңселерді жағалар.
Дұшпанға емес, маған жасап дөң айбат,
Бір атаның баласымыз екеуміз
Қазақтағы «ең ақылды» ең әйбәт.
Парадтарда ол мінгендей ақ боз ат,
Мен мінгендей темір торлы автозак.
Екі жақтың оқабында жатар ек,
Құшырланып тырылдатып атар ек
Екеумізге беріп қойса автомат.
Қайтем бірақ, өзің де әйбәт, мен де әйбәт,
Мен байқұста бар ғой дейсің қай қайрат?
Ұтылсам ба ұтылмайтын жерімде,
Құтылсам ба тақымыңа тай байлап.
Жараланып бір-ақ ауыз сөзімнен,
Генералым жатыр дейді ойбайлап.
Бәрі сенің өзіңнен ғой, өзіңнен,
Ақындарға дікеңдеген айғайлап.