Өлеңдер ✍️

Сарнаған желі сар дала,
Қаңбақтар ұшар қалбаңдап.
Көрінер кейде шаң ғана,
Жатқандай құлан шаңға аунап.
Ауыл жоқ жақын маңайда,
Аңсайсың қойшы үйлерін.
Айтады дала абайлап,
Көргені менен түйгенін.
Әупілдеп төбет үргендей,
Үрлейді желін сахара.
Бір жерде біреу жүргендей,
Қарайсың алыс жотаға.
Жаның бір адам көксей ме?
Аңсай ма жалғыз еріңді?
Жалғыз бір апан төскейде,
Үңірейіп көрінді.
Келіп ем іздеп атамды,
Сарнаған бір жел бетке ұрдың.
Жапанда жалғыз апанды,
Атамның көрі деп білдім.
Өтті ғой небір атандар,
Сарнайды бір жел беу, бебеу.
Жапанда жалғыз апан бар,
Жаныма жалғыз сол медеу.
Шақырдым әлгі атамды,
Жаңғыртып елсіз жапанды.
Шақырсаң қайдан табарсыз,
Хабар жоқ ата-бабамнан.
Адам боп туып адамнан,
Қасқыр боп кеткен амалсыз...