Өлеңдер ✍️

Төгеді жаңбыр тесердей үйдің шатырын,
Төгеді жаңбыр шелектеп, бірде ақырын.
Алатау бейне дауылда жүзген ақ кеме
Жағаға тастай алмаған ауыр зәкірін.
Бір апта болды тыным жоқ қара жаңбырға,
Жауады жаңбыр алғашқы қардың алдында.
Жәй тауып жаным, жанынан пештің шықпаймын
Өкпе де мұң да, ештеңе айтпай тағдырға,
Қанаты су-су қажыған кәрі құстаймын
Зауқы жоқ көктен жердегі жұртқа саңғуға.
Мөндім де мөндім, көндім де көндім бәріне,
Бақыттың маған жоғы не енді бары не?
Басылып жаңбыр, бар әлем жатыр бұйығып,
Тысыр да тысыр тамады тамшы еріне.
Ап-ауыр бұлттар барады сүйреп бір-бірін,
Ай туар енді айнала төгіп нұрлы мұң.
Айқайсыз, шусыз, ақырын ғана ұғысып,
Астарлы тондай әркімді сөзбен жылытып,
Момақан ғана өтсе екен деймін бір күнім.