Өлеңдер ✍️
  17.09.2022
  106

Автор: Танакөз Толқынқызы

...Ішімдегі бір әлем күйреп тынды.

...Ішімдегі бір әлем күйреп тынды.
Кеттің мені өлтіріп... аямадың.
Жеті шелпек таратып илеп мұңды
Неге күнде жабырқап оянамын?
Патша - жалқы. Құл – жалқы.
Жалқы – бәрі.
Ұйқаспай-ақ қойдым-ау көктемменен.
Сорлы жүрек несіне алқынады?
Және қайғы не үшін өктем менен?
Бәрі – жалған. Бұның да өтері – нақ.
Қалай, айтшы, қарсы алдың
қиын күнді?
-Күні сөнген кеудемді көтеріп ап
Шашып ойнап келемін қиындымды.


  әлем күйреу танакөз толқынқызы Танакөз Толқынқызы өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Көңіл сынық... Түбі тесік көземін... ᐈ
  Көп нәрседен қалды мынау көңіл де ᐈ
  Күз мені сатып кеткен сияқты ᐈ
  Тау – туысқан. Баурайлар бауыр әлі. ᐈ
  ДҰҒА ᐈ

Пікір жазу