Өлеңдер ✍️

Сырға толы, мұңға толы жылдар-ай,
Ақын аға, демегейсің бұл қалай?
Сағынатын сәттерімді кей-кейде,
Сезіндіру керек болып тұрғаны-ай.
Бұл күндері сүйіктім де таң қалар,
Жыр жазамын одан артық бар ма амал?
Алаңдатар сол сезімді бәрінен,
Мүмкіндігің болмағаны аңғарар.
Жаза берем ақын аға хатымды,
Қазір менің қаламым да жатылды.
Хатымды оқып көз алдыңа қыз емес,
Елестеткін Бауыржандай батырды.
Ақын аға, менде осындай арын бар,
Отыздағы өршеленген жалын бар.
Айланып кеп бәрін жырдан табатын,
Білесің бе аппақ қардай арым бар.
Ақын аға, әлі талай толғанам,
«Бүлдіршіндей ақын қыздан» болма алаң!

Жырларыңды көрмейінші жүдеген,
Өмір бойы нағыз арман бұл маған!
Ақын аға, мен осындай күйдемін,
Ақын кейде ұмыта ма сүйгенін.
Басқа ақынды түсінбедім, білмедім,
Өзім әйтеу дәл осындай күйдемін!