Өлеңдер ✍️

Махаббат па,
қара түске боялған,
Жүректе мөр,
оны ешкім жоқ жоя алған.
О, ақылшым, сен қайдасың данышпан,
Құдай мені өлтірердей,
Селк етіп мен оянғам!
Жалынды ағын қуаты бар пендеге,
Тұлпардайын тыпыршыған кермеде.
Ақылым-ау,
Сен қайдасың ол кезде,
Сақсызыңды тоқтатпайсың сен неге?
Сазымның қылдарын үздірсін,
Жүрекке сағыныш түздірсін.
Пәк сезім соғылсын тастарға,
Суытпа, сен мені Гүлдірсын!
Қанжар да қадасаң тұрғаным,
Кісеннің табармын бір қамын.
Тек гүлге қатты сөз жараспас,
Алдамас үзілген қылдарым.