Өлеңдер ✍️

Сүйем сені басылмайды ынтығым,
Сезесің бе жүрегімнің дүрсілін?
Магниттей мені өзіңе тартасың,
Әп-әдемі кірпігің-ай, кірпігің!
Қанатындай құстың қара қастарың,
Бұлақ сынды таудан аққан шаштарың.
Жаным деген жиі естимін сөзіңді,
Қажеті не маған сенен басқаның.
Өзіңсің ғой сүйенгенім, сенгенім,
Ренжітсем, кешір, мен де пендемін.
Қос қарашық түсіндірер сөзсіз-ақ,
Қандай ғажап сенің мойыл көздерің.
Сезімдер ме – ұқсап ақ нұр, жаңбырға,
Сәби болам кейде сенің алдыңда.
Ризамын ұзақ ғұмыр берсінші,
Сендей жанға жолықтырған тағдырға.
Болғанымен ойым озық, талап кең,
Суретшілік өнерім де жоқ әттең.
Отырар ем іліп қойып тұсыма,
Портретіңе күндіз-түні қарап мен.