Өлеңдер ✍️

Сананы сарсаңға салғызып,
Жалқылық жүрекке жылыстар.
Азырақ азынап жалғыздық,
Бөлмеде бөтен бір дыбыс бар.
Бастаған секілді жел есе,
Біресе сыңсиды сыңғыр Мән.
Жылауық жаңбыр ма? Немесе
Гүлдердің даусы ма шыңғырған?
Естиімін тылсымдар тасырын,
Құйылған ауаға науамен.
Ол неге жұмбақтау... жасырын,
Бөлмеде бір дыбыс, бар әуен...
Тосудан жалықтым нақ үнін,
Таппадым Саздардан шын ілік?
«Күт, иә...» дейді ме САБЫРым
Құпия тозаңын сіміріп?..
Бұл өлке... күбірлі... Һәм қызық...
Көлеңке ілулі бұрыштар.
Азырақ азынап жалғыздық,
Бөлмеде бөтен бір дыбыс бар.