Өлеңдер ✍️

Тар шеңберде – мұң шеруі,
Мұң шеруде – жасық жыр.
Қарашықтан құтыла алмай,
Қарашыққа қашып жүр.
Тар шеңберде – жалғыз нүкте,
Жалғыз нүкте – түн көзі.
Мұңға мені шақырады,
Шақырады кімді өзі?!.
Көз ұшында – түн сөнуі,
Көз ішінде – бар сеңдер.
Жасық жырда – мұң шеруі,
Мұң шеруде – тар шеңбер.
«Уақытшамен» жүр қатталып,
Әттең, шеңбер – ғайып әлем.
Әлдекіммен сырқаттанып,
Әлде қашан айығар ем.
Айығар ем – түн қонады,
Қалқып ауып – жаңбыр ірі.
Тар шеңберде – гүл тоңады:
Қалтырауық... (Жан дірілі)
Шеңбер іші – сұлу мұңы,
Сұлу мұңы – жас мөлдір.
Мөлдір мұңның сұлулығы:
Жалғыз ақын мас боп жүр.