Өлеңдер ✍️
  11.09.2022
  121

Автор: Сағыныш Намазшамова

Сенімімді сетінетпе...

Сенімімді сетінетпе,
Беретұғын сен емес пе ең жанға дем,
Көз жанарың алдай алмас аңғал ең.
Сенің сырың –
қазір бейне түн-тылсым,
Менің жырым –
таусылмайтын таңғы әлем.
Күдігім көп көкіректе,
Соның бәрін серпіп тастар қайда үнің,
Үнсіз әлем.
Қанатын кең жайды мұң.
Мылқау мұңды пенделіктен көтеріп,
Алып кетші,
аспан ару,
Ай-бұрым.


  сенім Сағыныш Намазшамова Сағыныш Намазшамова өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Мезгілімді білгім келіп құлшынып.... ᐈ
  АЛМА АҒАШ ГҮЛДЕДІ ᐈ
  Алдыңызда жаңа кітап – күнтізбе... ᐈ
  «Арайлы таң!», «Қайырлы түн!»... ᐈ
  Шыбық ұстап бағлан баққан күндер... ᐈ

Пікір жазу