Өлеңдер ✍️
  11.09.2022
  101

Автор: Сағыныш Намазшамова

КӨЗСІЗ КӨБЕЛЕК ТІРЛІК

Жынды көбелекпін бе?
Мұңды керек еттім бе?
Оттың ойраны барда
Мыңды елемекпін бе?
Жалғыз жарығым менің
Сәулең қарып іргені.
Таңар тәлімім нені,
Маған бәрібір ме еді?!
Санам салмақтап бәрін
Саған жарды аттатпадым.
Өзіме өжетім жетпей,
Тағы да қалбақтатқаның.
Басыма қара түнді үйіп,
Қалса қанатым күйіп,
Зорға шыдап та тұрам
Морда тағатымды иіп.
Сөзсіз керемет құрлық,
Көзсіз көбелек тірлік.


  тірлік Сағыныш Намазшамова Сағыныш Намазшамова өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Жарамсақтың қолын ап... ᐈ
  ЖЫР ЖҮРЕГІ ᐈ
  Алтыным, сүрінгенің, құлағаның ᐈ
  МАСКАРАД ᐈ
  ӨТЕДІ ТАЛАЙ ҒАСЫР ᐈ

Пікір жазу