Өлеңдер ✍️

Көш келедi!
Ұлы көш арғы беттен,
Күн қақтаған,
Жел өпкен,
Жаңбыр өткен...
Тұр-тұрлайды төсектен тылсым бiр күш,
Пыр-пырлайды көгершiн жан-жүректен.
Көш келедi!
Сүйiншi, Ұлы Дала!
Құдайы бер,
Құлдық ұр құбылаңа.
Жұмағыңа жүрелеп жүгiн, аға,
Етегiңе сүрiнiп жығыл, ана...
Айналайын, Атажұрт, шашы ағарған,
Босқан елiң аттады босағаңнан.
Безiп кетсiн Бекежан айдалаға,
Тұра келсiн Төлеген Қособадан!
Көмейiңе тығылып «Әттегенiң...»
Көз жасыңды төгердей төккен едiң:
Ұбап-шұбап байырғы мекенiне
Келе жатыр кешегi кеткен елiң!
Жасағанның мың шүкiр мұнысына:
Қайтып жатыр жамағат Ұлысына.
Ара ағайын,
Сен де оның алдынан шық,
Жамағайын,
Сен де оған жылы ұшыра
Ел мен ерге ежелден мұра мына
Көш келедi оралып Тұранына!
Ағайынның алдынан,
Аңсап келген,
Арсалаңдап жүгiрдi бұлағы да,
Қарсы алам деп құлшынды құрағы да!..
Ел мен ерге ежелгi көне көлiк –
Атажұртқа атанды шөгерелiк.
Туған елде көрелiк не көрсек те,
Туған жерге жүрелiк еге болып!..