Өлеңдер ✍️

Маған ашып айтарың жоқ қой деймін.
Саған...
Саған айтарым...
Көп қой менің...
Көз алдымнан көлбеңдеп ақ кәстөм мен
Қыз күніңде көп киген көк көйлегің.
Ғажап еді көк көйлек...
шіркін, Алла-ай!
Жеткіздің бе бүгінге жыртып алмай?!
Сол көйлекті кимеген кей күндері
Солғандай боп көріндің...
құлпыра алмай...
Нәзік едің үлпілдек...
Бейне гүлдей...
Үлбіреген көгілдір көйлегіңдей...
Қанат қағып талпынып кейде аспанға,
Жөнелтетін сияқты ең кейде билей...
Ақ кәстөмің таза еді,
Ажарлы еді...
Салтанатқа киердей базарлы еді...
Сол екеуі тозатын күні туса,
Ап кетердей көруші ем ажал мені...
Тірі қалдым...
Тигендей жан сауғаға...
Табылмайды уақыт шаршауға да...
Еске түссе сол бір кез...
Бітірерім...
Көк көйлек пен өзіңді аңсау ғана!