Өлеңдер ✍️

Тағы да ну орманды кезіп келем,
Көңілді кеулеп үрей, сезік деген.
Селт етіп әрбір сыбдыр шыққан сайын,
Батылдық тайып тұрды безіп менен.
Тулайды құйқылжып кеп толқын ішкі,
Сіміріп орман іші зор тынысты.
Жанымда ес көретін бала да жоқ,
Жалғызға қалың жыныс қорқынышты.
Қызықтап алға қарай басқан адым,
Жүз ықтап ну жыныстан жасқанамын.
Жасықпын осы арадан кері қайтсам,
Алға аттап өрлік болып басталамын.
Тоқталмай, нар тәуекел, тарттым алға,
Өнеге болайын деп артқыларға.
Астымда аяғымның қалып қояр,
Жабысқан тікенектер тартқылар да.