Өлеңдер ✍️

Қырқасында Алтайдың
Қарақатын жеп өстім.
Қырандайын марқайдым,
Шарапатың демес кім?
Туған жерді әрдайым
Араладым, кездім мен.
Жарқыраған маңдайы
Жақсылықты сездірген.
Табиғатқа әрқашан
Таусылмайды тойымым,
Таңдайыма салмасам
Тамылжыған мойылын.
Тау-тасынан сый іздеп,
Қасиетін кім білген?!
Тұтасады киіздей
Қызыл жидек, бүлдірген.
Маңқияды ну орман,
Ән айтады жыршы құс.
Үмітімді қуанған
Молайтады Күншығыс.
Туған өлке ардақтап,
Айналады қыз-ұлдан.
Бармақтай-ау, бармақтай
Балқарағай қызыл дән.
Тұрған мынау түйіліп
Мекенім ғой тау деген.
Нөсер болып құйылып,
Ақ қағазға жауды өлең.
Шыңның басы қарысып,
Жеткізбей-ақ қойса да,
Құзбен қатар жарысып,
Биіктейді ой-сана