Өлеңдер ✍️

Кеңесбек, тебін жақтан келтір атты,
Пейілмен шабыстысын бер тұрақты.
Жортайын Қансонарда ой мен қырды,
Із кесіп бетке алайын бел-қыратты.
Демін кең алсын атың иінінен,
Жол тартып көптен бері түйіліп ем.
Көрейін көз жіберіп айналаға,
Шығып ап “Шұбартөстің” биігінен.
Бойыңда болса болар асқан жігер,
Мен десең, өзің сүйген “Қасқаңды” бер!
Байқап ем сүрінбейтін қасиетін
Орғытып таутекедей тастан жүрер.
Қасқаны бар шабыспен ағызайын,
Алыстап қарақостан тағы ұзайын.
Қалайша құр өткізем қансонардың
Қашанда мынау дейтін нағыз айын?