Өлеңдер ✍️

(Қазытай Жүсіповке)
Түсімде неліктен
Гүл ұсындың қолыма?
Ескертуге келіп пе ең
Қара деп оң мен солыңа?
Түсіндіргелі жүрмісің
Тірліктің мынау жалғанын?
Кетейін деп білгізіп
Алдыңғылардың арманын?
Гүлдерің неге сап-сары
Шәкіртіңе арнаған?
Ұқпаймын жай-жапсарын,
Дал боламын, таңғалам.
Сары гүл - бейне сары алап,
Көрсетер жүрген іздерді.
Өткенді оймен аралап,
Сағынып жүр ме ең біздерді?
Өзіңсіз таңым атпайтын,
Сағыныш толы төңірек.
Жердесің мүлде таппайтын
Жыласам-дағы еңіреп.
Жүрекке шуақ төгіліп,
Кеттің бе, ұстаз, қия алмай?
Көбесі көктің сөгіліп,
Көз жасын тұр-ау тыя алмай.
Рухың болар қолдаған,
Биік бүгін тауым да.
Жыр-сәлемім жолдаған
Айналар ақ жауынға.