Өлеңдер ✍️

Сайран менің он сегізім
Аққудайын айнакөлде
Ақтоғайға арбалды.
Орда бұзар отыз жасым,
Қамал алар қырық жасым
Қарқаралда қалған-ды.
Қазыбек би жоқ, Әйтеке би де, Төле де,
Алдына барып бақ сынар.
Тоталитаризм – төбеде.
Төрімде кілең – қабағын түйген хатшылар.
Біреуге ұнар, ұнамас,
Түнектен Күнді шолғанда, --
Содан да қалған мына бас
Адыра қалмас Алашы азат болғанда.
О да бір ойран кез еді.
Өртендім – күйдім.
Егілдім – сүйдім, лақылдап.
Жанымның жасын кезеңі
Өзімнен көшіп, өлеңде қалды –
Лапылдап!
Көзімде – сорам...
Қайтейін соны сезбесе ел?
Көкірегіме көктей кеп Көктен жетті өлең.
Ел лағып жүрген кезде сол
Лапылдап жанып,
Мен қалай күл боп кетпегем?!.
2005-01-11