Өлеңдер ✍️

(Т. Тоқтамысовқа)

Бетон қабырға тершіп тұр,
Сап болып ескі таныс үн.
Ол –
Небір соломенцевтің
Естіген зілді дауысын.
Асқақ ой, ащы азамен,
Атойлап асау ділімде –
--Азаттық!
Неткен ғажап ең! –
Дедім мен қазақ тілінде.
Сарайға жетті көктегі џн,
Көшірер бђрін ол енді.
Кеудемнен шығып Көк Бөрім
Кең залды кезе жөнелді.
Телефон да үнсіз ұялы.
Ойнақ салады от өріп –
Арғымақтарымның тұяғы
Басына залды көтеріп…
Бұл дүние – дүние емес деп,
Елең де қылмай мұны түк –
Жібектер көзге елестеп,
Жезөкшелерді ұмытып!!!
Аспаннан жауып жүзін нұр,
Сарайдың іші – қызыл гүл;
Балқашта – ҰЛТТЫҚ РУХЫМ,
Жүректер сонда жүзіп жүр!
Махамбет қайтты Қараойға,
Асқақ ой жаулап сананы, --
Түксиіп тұрған сарайға
Түркінің кірді заманы.
Атой сап, айқой, келді жыр,
Шерлі бір қияң-қиясы.
… Егемен қылған елді бўл –
Қазақтың поэзиясы.