Өлеңдер ✍️

Алтайымның басында мұнары бар,
Адасады мұнарда сыңар ұлар.
Сыңар ұлар секілді күй кештім-ау,
Күн болар ма көңілден мұң арылар?
Неге менен, ұларым, алыстайсың,
Талып жеткен алыстан дауыстайсың.
Түгенделер күн қайда төрт құбылам,
Талқанымды таттырып тауысқайсың.
Қайырылмай қайран күн текке кетіп,
Қашан, қалай бұл өмір кеткен өтіп?
Жүрек жатыр көтермей жерден басын,
Сүтке тиген мысықтай өкпелетіп.
Қобыз тартқан қайғыдан кемді күнім,
Қымыз ішкен қызықтан өлді жылым.
«Мың бір түннің» ертегін ұйып-тыңдап,
Ес жиғандай отырмын енді бүгін...
Мына тірлік аз күндік тұрақ маған,
Ұйқы-күлкі дегеннен жырақтағам.
Берген қарыз секілді күліп келіп,
Қайтқан борыш секілді жылап барам.
Ол сарынға бұл сарын қосыларсың,
Келешекке тіршілік көші барсын.
Сыңар ұлар дауысы естілгенде
Ұлар үнді Ұлықбегін есіне алсын.