Өлеңдер ✍️

1
Арулап біз өзіңді жерге беріп,
Сен кеттің жер шарымен дөңгеленіп.
Жер шарын сүймей қалай тұра аламын.
Қойнында жатқаннан соң ұлы адамым.
2
Сағынып, Әке, сені көзімді ілем,
Желеуің, жебеуіңді сезіп жүрем.
Құдайдың құпиясына қол сұқпай-ақ,
Тірілтіп алсам деймін өзіңді мен.
Өзіңді өлеңімде тірілтемін,
Сыйлаймын өлмейтұғын ғұмыр кенін.
«Алыстан ақсақалың кеп қалды!» деп,
Алдыңнан кемпіріңді жүгіртемін.
Мен сені жаратамын шабытымнан,
Кетесің тұрып сонда табытыңнан.
Күннен-күн, жылдан-жылға жасаңғырап,
Ұмытар дерт дегенді кәрі тұлғаң.
Сен менің жырларымда жанданасың,
Күлесің, қуанасың, таң қаласың.
Бар менің өлең дейтін патшалығым,
Сен келіп сол өлкеге хан боласың!
Қайран, Әке!!!