Өлеңдер ✍️

Дүниенің бары да, базары да,
Дүркіреген дүрмегі, ғажабы да,
Шығады екен алдыңнан Қазалыда,
Ығады екен азабы, тозағы да,
Қазалының кездессең қазағына!
Қайран қалам атына Қазалының,
Көп өткен-ау басынан азалы күн?
Қаза деген ауы ма балықшының,
Жазмышы ма құдайға жазалының?
Өлеңімен көрсетер өз ағынын,
Өз Ұлықбегі
бар екен Қазалының!
Қазағының қайғысын ұғып өссе,
Қазалының тарихын жазады мың!
Өз Ұлықбегі бар екен Қазалының!
Қазалы тұр көгеріп, жасылданып,
Қара тал тұр желекке басын малып.
Қашан сенің көсегең көгереді,
Қазалыдан өрбіген асыл халық?
Жана берсін жолыңнан жасыл жарық
Бағымызды бастағы жасырмалық.
Бастықтарың кетпесін басын бағып,
Жастық шағың өтпесін масылданып.
Көк тәңірі Қорқыттың қолдай көрсін,
Көк аспанға жұлдыздан шашу жағып!
Жан дірілін жұртының жаза алатын,
Қазалыдан саңқ етсін ғазал ақын.
Қайғы-мұңын халқының сезе алатын
Қазалыдан жарқ етсін ғажап әкім.
Қай қияға салса да қазанатын,
Азаматың өрлетсін қазақ атын!