Өлеңдер ✍️

  31.08.2022
  100


Автор: Ұлықбек Есдәулет

Тасжүрек

Желкілдеген жанымның жас көгалын
Таптадың ғой, ойламай әсте обалын.
Нәзіктікті жамылған беріш бейнең,
Тасжүрегі екенсің тас қаланың.
Тасжүрегі екенсің тас дәуірдің,
Ғашық болдым несіне, босқа ауырдым?
Ғасырларға жүк болып қалар болды
Өте шыққан зымырап қас қағым күн.
Өзің көмген көрімнен аршып алып,
Құшқаныңмен көзіңнен қан шығарып,
Бері қарамас арыға бұрған бетім,
Табытыма қайтадан салшы барып.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу