Өлеңдер ✍️

Жүзiм қосқан сұлыны қылғытқасын,
Жарау жонға желбуаз шыр жұққасын,
Жүйрiгiң де көрсетер жабы мiнез,
Жемдорбаның iшiнде шұлғып басын.
Жiбек желмен жарысып, шауып өскен,
Жүйрiк едi жалынан дауыл ескен,
Жемдорбаның iшiнен желек тауып,
Жүнжiп қалды айнымай жарыместен.
Жұтқын құлдың арманы – мүлгу мәңгi,
Жүйрiкке ендi шыбындап, шұлғу қалды.
Жетекшiл ат үйiрге үн қоса ма,
Жемнен басын алуға шын қиналды.
Жемдорбаның iшiнде басын шұлғып,
Жылжып жатыр осылай ғасыр сырғып...
Жалын мүжiп үгiлген алмас құсап
Жемiрiлiп жоғалды асыл шындық!..