Өлеңдер ✍️

Қарашаның түлей түні...
Алқынады жел,
Белгісіз не тілейтіні
Шарқ ұрады жел...
Аласұрған жанына сая іздей ме екен,
Тылсым ғалам қойнына
Талпынады жел...
Желге ілесіп алқынар
Жетім жүрегім,
Ызғар-тағдыр шымшылар
Бетімді менің.
Өксимін келіп, білмей қап жалғанда мына
Опа бермес пенденің өкіндірерін.
Жанымның жалғыздығына
Түршігеді жел,
Түңіліп тұрсам тұншығып,
Күрсінеді жел,
Аялай сипап сорлылау

Жазымыш-маңдайдан
Аймалай құшып,
“еркелеп, күлші”, - деді жел...
...Күле алмадым.