Өлеңдер ✍️

Аманхан Әлiм ағаға
Өрт түскен өзегiме
Дауа не, бiлмегем бе?
Жеткен ем өзенiме
Жиде ағаш гүлдегенде.
Сырлы өзен арнасында
Жатқан шақ толып ағып.
Көп тұрдым жар басында
Қолымды кеудеме алып.
Осы ма табиғаттың
Бояусыз ғазалдары.
Ән салды айдынымның,
Ай мүсiн сазандары.
Кешiкпей күн де батар,
Қызылқұм нарттай жанып.
Неге уақыт мұнша қатал,
Мына әуен тоқтай ма анық?
Беу, неге бебеулейсiң
Бұрауы босаң көңiл?
Дегенге сенердейсiң,
Баянды осы-ау өмiр.
Қарап ем толы арнаға,
Үйiрiлдi көзiме мұң.
... Неге мен өзiмдi өзiм,
Жартыдай сезiнемiн?