Өлеңдер ✍️

Нағыз ақын туылмайды оқыста,
Бар олардың өмiрде өз орыны.
Жер бетiне келедi олар соғысқа,
Тоғысқан шақ жұлдыздардың шоғыры.
Сұлулықтың кеңейтуге өрiсiн,
Қолына алып қалам – қару жарағын,
Ең шешушi сәт туғанда Жер үшiн,
Келедi олар алып көктiң хабарын.
Ұлы Жұмбақ – бiр тылсым күш жоғарғы,
Емдесiн деп адам жанын, қоғамды.
Жер бетiне жалғыз не топ, легiмен,
Өз еркiмен жiбередi оларды.
Өмiрге олар келедi өз еркiмен,
Жүрегi нұр перiште жан пiшiнде,
Бiр тылсым күш Күн ұялар көркiнен,
Оларға аян бередi ылғи түсiнде.
Алыс жұлдыз нұры ойнап өңiнде,
Тек iзгiлiк, тек жақсылық тiлеуi.
Үмiт болып кiредi олар көңiлге,
Жүректерге сенiм болып кiредi.
Қайсар ақын қарсы жүрер уайымға,
кетедi олар парыздарын атқарып,
жер бетiнде перiштелер жайында,
қалады өлең, қалады аңыз сақталып.
Жұлдыздардан тү-у-у жоғары жақтағы,
Ойы жерге нұр боп жетiп жататын,
Уақытқа бағынбайды ақындар,
Күллi ғалам – Ақындардың Отаны.
Жер бетiнен салып жүрген сайтан ән,
Дақ түсiрмей намысы мен арына,
Жұлдызына кетедi олар қайтадан...
Кетедi олар келу үшiн тағы да...