Өлеңдер ✍️

Айдын болған сан арманға,
Маған арна саған да арна.
Шығар-ау бұл балаң сұрақ,
Дала, Дала, анаң бар ма?
Анаң бар ма, жүзi қандай
Жан шығар-ау қызығардай.
Сенiмiнен шыға алдың ба,
Iзгi үмiтiн үзiп алмай?
Анаң қандай, бiлдiр маған,
Сәбисiң бе былдырлаған?
Түсiнбедiм не дегенiң,
Не болса да сен өлеңiм.
Түнгi аспаның жұлдыз жымың
Мен де сендей жұлдыздымын.
Өзiңде әлi анам менiң
Есiне алып жүр қыз күнiн.
Ауа ма едi анаң, дала,
Олай болса, алаңдама.
Ауа, Ауа – бар бiлерiм
Саған ана маған да Ана.
Әр терегiң анаң үшiн
Болса, Ауа ғой, жарады шын.
Анасы үшiн терiн төккен
Сен де мендей баламысың.
Әр қырыңның көктегiнi
Ана үшiн ғой көк қорегi.
Саған ана маған да ана
Мейiр қалай шектеледi.
Құйып жанға құстар әнiн,
Жыр қалам боп ұшталамын.
Ақындығым шығар менiң,
Дала, саған ұқсағаным.